संदीप खरे - आताशा मी फक्त रकाने

आताशा मी फक्त रकाने दिवसांचे भरतो
चाकोरीचे खर्डून कागद सहीस पाठवतो

व्याप नको मज कुठलाही अन्‌ ताप नको आहे
उत्तर कुठले मूळात मजला प्रश्न नको आहे
या प्रश्नांशी अवघ्या परवा करार मी केला
मी न छ्ळावे त्यानां, त्यांनी छळू नये मजला
बधीरतेच्या पुंगीवर मी नागोबा डुलतो

आता आता छाती केवळ भिती साठवते
डोंगर बघता ऊंची नाही खोली आठवते
आता कुठल्या दिलखुश गप्पा उदार गगनाशी
आता नाही रात्रही उरली पूर्वीगत हौशी
बिलंदरीने कलंदरीची गीते मी रचतो

कळून येता जगण्याची या इवलिशी त्रिज्या
ऊडून जाती अत्तरापरी जगण्याच्य मौजा
दारी नाही फिरकत कुठला नवा छंद चाळा
राखण करीत बसतो येथे सदॆव कंटाळा
कंटाळ्याचा देखील आता कंटाळा येतो

आताशा मी फक्त रकाने दिवसांचे भरतो